|
Os catro primeiros teñen un nome sistemático que consiste nos prefixos met-,
et-, prop-,
e but-
seguidos do sufixo "-ano". Os demais noméanse mediante os prefixos gregos que indican o
número de átomos de carbono e a terminación "-ano".
| Fórmula |
Nome |
Radical |
Nome |
 |
Metano |
 |
Metil-(o) |
 |
Etano |
 |
Etil-(o) |
 |
Propano |
 |
Propil-(o) |
 |
Butano |
 |
Butil-(o) |
 |
Pentano |
 |
Pentil-(o) |
 |
Hexano |
 |
Hexil-(o) |
 |
Heptano |
 |
Heptil-(o) |
 |
Octano |
 |
Octil-(o) |
Outros nomes da serie dos alcanos son os seguintes:
| Nº de C |
Nome |
Nº de C |
Nome |
| 9 |
nonano |
30 |
triacontano |
| 10 |
decano |
31 |
hentriacontano |
| 11 |
undecano |
32 |
dotriacontano |
| 12 |
dodecano |
40 |
tetracontano |
| 13 |
tridecano |
41 |
hentetracontano |
| 14 |
tetradecano |
50 |
pentacontano |
| 15 |
pentadecano |
60 |
hexacontano |
| 16 |
hexadecano |
70 |
heptacontano |
| 17 |
heptadecano |
80 |
octacontano |
| 18 |
octadecano |
90 |
nonacontano |
| 19 |
nonadecano |
100 |
hectano |
| 20 |
eicosano |
200 |
dihectano |
| 21 |
henicosano |
300 |
trihectano |
| 22 |
docosano |
579 |
nonaheptacontapentahectano |
Chámase radical alquilo ás agrupacións
de átomos procedentes da eliminación dun átomo de H nun alcano, polo que
contén un electrón de valencia dispoñible para formar un enlace covalente.
Noméanse cambiando a terminación -ano por -ilo, ou -il cando forme parte dun
hidrocarburo.
Cando aparecen ramificacións (cadeas laterais) hai que
seguir unha serie de normas para a súa correcta nomenclatura.
·
Elíxese
a cadea máis longa. Se hai dúas ou máis cadeas con igual número de
carbonos escóllese a que teña maior número de ramificacións.
|
|
| 3-metilhexano |
·
Numéranse
os átomos de carbono da cadea principal comezando polo extremo que teña máis
preto algunha ramificación, buscando que a posible serie de números "localizadores"
sexa sempre a menor posible.
|
|
| 2,2,4-trimetilpentano, e non 2,4,4-trimetilpentano |
·
As
cadeas laterais noméanse antes que a cadea principal, precedidas do seu
correspondente número localizador e coa terminación "-il" para indicar que son radicais.
·
Se un mesmo átomo de carbono ten dous radicais ponse
o número localizador diante de cada radical e se ordenan por
orde alfabética.
 |
| 4-etil-2-metil-5-propiloctano |
·
Se un mesmo radical repítese en varios carbonos, sepáranse
os números localizadores de cada radical por comas e anteponse ó radical o prefixo "di-",
"tri-", "tetra-", etc.
|
| 2,3-dimetilbutano |
·
Se hai dous ou máis radicais diferentes en distintos
carbonos, noméanse por orde alfabética
antepondo o seu número localizador a cada radical. Na orde alfabética non se teñen en conta os prefixos: di-, tri-,
tetra- etc. así como sec-, terc-, e outros como cis-, trans-, o-, m-, e p-;
pero coidado si se ten en conta iso-.
|
| 5-isopropil-3-metiloctano |
·
Se as cadeas laterais son complexas, noméanse de xeito independente e
se colocan, encerradas dentro dun paréntese como os demais radicais por orde
alfabética.
Nestes casos ordénanse pola primeira letra do radical. Por exemplo, no (1,2-dimetilpropil) si teremos en conta o "d" para a orde alfabética,
por ser un radical complexo. Nas cadeas laterais o localizador que leva o
número 1 é o carbono que está unido á cadea principal.
 |
| 5-(1,2-dimetilpropil)-4-etil-2-metilnonano |
 |
| 4-etil-5-metiloctano |
|
